Free MySpace Layouts
ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
Small Medium Large Larger Largest

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Μήπως ψάχνεις τον έρωτα σε λάθος μέρος;

Ας υποθέσουμε ότι είσαι μόνος και δεν είσαι καθόλου χαρούμενος γι' αυτό. Βαρέθηκες να βλέπεις γύρω σου συνεχώς ερωτευμένα ζευγαράκια και θέλεις και το δικό σου μερίδιο.


Λοιπόν, είσαι εκεί έξω, ψάχνοντας για αγάπη. Δεν είναι εύκολο . Πόσο σίγουρος είσαι ότι ψάχνεις στο σωστό σημείο; Ίσως όταν εσύ προσπαθείς να ανακαλύψεις τον έρωτα της ζωής σου σε ένα club της Μυκόνου, που επισκέφτηκες για ένα διήμερο, ο έρωτας να σε περιμένει στο χώρο εργασίας σου και να αναστενάζει στην απουσία σου. Σκέψου το απλά . Ο έρωτας μπορεί να έρθει από παντού. Μπορεί να βρίσκεσαι στη στάση του λεωφορείου και να σου χαμογελάει, στο πανεπιστήμιο και να κάθεται πίσω από εσένα, κατω απο ενα πλατάνι ,στο χώρο εργασίας σου σε διπλανό γραφείο. Το να τον ανακαλύψεις είναι το πιο δύσκολο παιχνίδι που μπορείς να παίξεις. Και συνήθως εμφανίζεται από εκεί που δεν τον περιμένεις.

Φυσικά δεν πρόκειται για θέμα τύχης ή μοίρας, αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι δεν έχει γνωρίσει μεγάλους έρωτες που προέκυψαν έτσι ξαφνικά, από εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Κάποιοι έχουν ακούσει για μία ιστορία δύο ατόμων που γνωρίστηκαν επειδή ένα sms πήγε σε λάθος αποδέκτη, άλλοι μπορεί να έχουν ακούσει για δύο άτομα που γνωρίστηκαν μέσα στο αεροπλάνο καθώς ταξίδευαν σε διπλανές θέσεις, όλοι όμως έχουν ακούσει κάποια παρόμοια ιστορία.

Αυτό σημαίνει ότι για να βρεις τον αληθινό έρωτα πρέπει να είσαι τυχερός; Όχι βέβαια . Μπορεί να είναι θέμα τύχης να σου χαμογελάσει μία πανέμορφη κοπέλα στη στάση του λεωφορείου αλλά δεν είναι θέμα τύχης το ότι άρπαξες την ευκαιρία και πήγες να της μιλήσεις. Ή μπορεί να είναι θέμα τύχης να καθίσει δίπλα σου, ο άντρας που πάντα ονειρευόσουν αλλά είναι επιλογή σου το αν θα του πιάσεις συζήτηση που ίσως καταλήξει και σε κάτι περισσότερο. Πολύ απλά , δεν είναι όλα θέμα τύχης . Είναι και θέμα επιλογών αλλά και ικανοτήτων .
"Διαβάστε περισσότερα".
στις 11:18 π.μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ
ΔΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΕΣ ΒΙΝΤΕΟ Το Μοναστηράκι, το οποίο είναι το μεγαλύτερο πληθυσμιακά χωριό μετά τη Βόνιτσα στον Δήμο Ανακτορίου με 1425 κατοίκους είναι ένας γραφικός οικισμός, αποτελούμενος από 850 κτίρια, κτισμένος στα ριζά του όρους “Περγάντι” και σε υψόμετρο 304 μέτρων. Αποτελεί κοινότητα από το έτος 1912, ύστερα από την συγχώνευση των γύρω συνοικισμών. Το σημερινό χωριό διαθέτει ένα περιβάλλον ειδυλλιακό και τόσο σπάνιο, βυθισμένο μέσα στην πρασινάδα, κάτω από την σκιά των πλατανιών. Το σήμα κατατεθέν του χωριού είναι το “Κεφαλόβρυσο”, μια φυσική πηγή στο κέντρο του χωριού με κρυστάλλινο νερό που διασχίζει καταμεσής το Μοναστηράκι. Γύρω από την πλατεία του χωριού υπάρχουν παραδοσιακά καφενεία και ταβέρνες όπου ο επισκέπτης, εκτός από τη δροσιά που προσφέρουν τα πλατάνια, μπορεί να γευθεί παραδοσιακούς μεζέδες, να δει τους νερόμυλους, τις νεροτρυβές, τον καταρράκτη “Σεπετό” (φθινόπωρο και άνοιξη) που σχηματίζεται όταν τα νερά του ποταμού Κεφαλόβρυσος συναντούν απότομο βάραθρο, τις ονομαστές πηγές Κορπής με τις θεραπευτικές ιδιότητες και το εργοστάσιο εμφιαλώσεως νερού “ΚΟΡΠΗ”. Το Μοναστηράκι είναι πλούσιο σε θρησκευτικά και ιστορικά μνημεία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το αρχαίο κάστρο στη τοποθεσία Λυκόνικο. Ο αρχαιολογικός χώρος εντοπίζεται κύρια ανάμεσα στις κορφές Καστρί (ανατολικά)μ και Ταμπούρια ή Βραχάκια (βόρεια). Οι κορυφές αυτές ήταν οχυρωμένες και αποτελούσαν πιθανά ακροπόλεις της αρχαίας αυτής πολιτείας. Ανάμεσα στις δυο αυτές κορυφές διακρίνονται τμήματα του αρχαίου τείχους τόσο προς τη πλευρά της αρχαίας Παλαίρου (δυτικά), προς τη πλευρά του αρχαίου Θυρρείου (ανατολικά) και προ το εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου (νότια). Σε αρκετά σημεία το τείχος διακόπτεται από φυσικά απόκρημνα βράχια που πιθανά το αντικαθιστούσαν. Ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει στο τείχος ερείπια από δύο πύλες μια στη κορυφή Ταμπούρια που βλέπει προς το κάμπο της Βόνιτσας και μια στο μέσο της απόστασης ανάμεσα στις δυο αυτές κορφές που είναι προσανατολισμένη προς την ακρόπολη του αρχαίου Θυρρείου. Μεγάλη σπουδαιότητα παρουσιάζει και το βυζαντινό μοναστηριακό συγκρότημα που είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος (Παντοκράτορας) που βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό. Είναι πολύ πιθανό το όνομα του χωριού να προέρχεται απ’ αυτό. Σήμερα σώζεται μόνο το καθολικό του μοναστηριού. Σύμφωνα με τους μελετητές του μνημείου η κατασκευή του πρέπει να έγινε σε πρώτη φάση στα χρόνια των Δεσποτών της Ηπείρου πάνω σε παλιότερο χριστιανικό ναό της μεσοβυζαντινής περιόδου με χρήση υλικών που πιθανά προέρχονται και από αρχαιοελληνικά κτίσματα. Αρχικά πρέπει να ήταν τρίκλιτος ναός και σε δεύτερη φάση πήρε τη σημερινή του μορφή στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Στο εσωτερικό του υπάρχει λιθόκτιστο τέμπλο της εποχής της τουρκοκρατίας και σε αυτό σώζονται αγιογραφίες του 18ου αιώνα επιζωγραφισμένες. Σε μικρή απόσταση από το ναό σώζεται η πετρόκτιστη κρήνη του Μοναστηριού που χρησιμοποιείται μέχρι τις μέρες μας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το μοναστήρι της Παναγίας Βραχωτίνου ή Βροχοτίνου. Είναι άγνωστο πότε ιδρύθηκε αλλά ή ίδρυσή του πρέπει να έγινε στα χρόνια της τουρκοκρατίας κατά πάσα πιθανότητα από τους κλέφτες, οι οποίοι τότε έκτιζαν μοναστήρια και εκκλησίες στα απρόσιτα μέρη που σύχναζαν. Αναφορές γι’ αυτό υπάρχουν σε διάφορα ιστορικά και θρησκευτικά συγγράμματα χωρίς όμως ιδιαίτερη αναφορά. Η προσφορά του στα χρόνια της τουρκοκρατίας είναι μεγάλη. Αποτελούσε καταφύγιο των κλεφτών και σε κρύπτη στο υπόγειό του λειτουργούσε κρυφό σχολειό. Το 1822 από το ταμείο του μοναστηριού ο Αλ. Μαυροκορδάτος έλαβε 500 γρόσια υπέρ της επανάστασης. Από το 1833, όταν διαλύθηκαν τα 1μοναστήρια με το γνωστό Βασιλικό Διάταγμα, αποτέλεσε μετόχι της Ιεράς Μονής Ρόμβης Ακαρνανίας ενώ στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής αποτελούσε καταφύγιο και αρχηγείο ανταρτών. Η θέα από το μοναστήρι είναι μαγευτική. Από την αυλή μπορεί κανείς να θαυμάσει το χωριό, τον κάμπο, τη Βόνιτσα και τα νησάκια του Αμβρακικού. Τέλος εξαιρετικά όμορφο είναι το δάσος γύρο από το μοναστήρι της Παναγίας όπου υπάρχει εύκολη πρόσβαση με ασφαλτοστρωμένο δρόμο, υπέροχη θέα και πυκνή βλάστηση. Μεγάλη είναι και η σπουδαιότητα των Ιαματικών πηγών Κορπής. Ο οικισμός της Κορπής βρίσκεται σε απόσταση 2 περίπου χιλιόμετρα από το κέντρο του Μοναστηρακίου στον επαρχιακό δρόμο προς το γειτονικό χωριό Θύρρειο και αναπτύχθηκε γύρω από τις ομώνυμες ιαματικές πηγές. Η Κορπή αποτελεί παραθεριστικό οικισμό όπου συγκεντρώνονται τους καλοκαιρινούς μήνες πολλοί παραθεριστές που επιδίδονται σε περιπάτους στους γύρω λόφους και χωράφια και προμηθεύονται αγροτικά προϊόντα (τυρί, κρασί, τσίπουρο, κ.α) από μικρά καταστήματα που λειτουργούν περιστασιακά ή από αγρότες της περιοχής. Γύρω από τις πηγές έχουν αναπτυχθεί ξενώνες πουι έχουν λάβει τη μορφή παραδοσιακών κτισμάτων, ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της εποχής για ανέσεις. Χαρακτηριστικό της γνώρισμα οι πηγές και τα ρυάκια που κυλούσαν προς τη περιοχή της Μονοβάλτας. Το νερό των πηγών της εκτός από τις ιαματικές του ιδιότητες, χρησιμοποιούταν για την άλεση δημητριακών σε νερόμυλους, το πλύσιμο των ρούχων σε νεροτριβές και το πότισμα των ζώων. Σε ερείπια σώζονται οι παραδοσιακές λαξευτές στη πέτρα ποτίστρες που για αιώνες χρησιμοποιούταν από τα κοπάδια της περιοχής ύστερα από τη βοσκή. Τέλος μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η τοποθεσία “Λυκόνικο” στην οποία υπάρχει το αρχαίο κάστρο. Κοντά σε αυτήν ξεκινάει υπόγειος διάδρομος με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, που καταλήγει στο κάστρο του Σεπετού. Εκεί λένε οι χωριανοί πως κρύφτηκε ο Κατσαντώνης καταδιωκόμενος από τους Τούρκους και έτυχε συμπαραστάσεως από τους ιερείς των γύρω εκκλησιών Προς τιμήν του Σωτηρος Παντοκράτορος εορταζεται στις 18,19 και 20 Αυγουστου το πανηγυρι του Μοναστηρακιου με παραδοσιακα μουσικα σχηματα και εκλεκτα ψητα, που ειναι το μεγαλυτερο σε κοσμοσυρροη και ξεφαντωμα σε ολη την Δυτικη Ελλάδα...

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Greece .